Psalm

Heer toets U mijn hart van binnen.
Het overvalt mij, waar moet ik beginnen.
Niet ik, maar U toets mij.
Dat zet mijn onmacht vrij.

Toets mij of mijn hart trots is
Is er iets dat ik hierin mis?
Is mijn hart gevuld met hoogmoed?
Zie ik mijn eigen fouten niet meer goed?

Mijn ogen en gedachten zijn te kritisch naar mensen.
Vol liefde kijken is één van mijn wensen.
In elke situatie liefdevol blijven kijken.
Waarbij mijn gedachten moeten wijken.
Mijn ziel laat los het kritische denken.
Wat zou dat een rust en vrede schenken.

Maar hoe, vraagt mijn ziel van binnen.
Eenvoudig laten we biddend beginnen.
Samen met Hem ontdekken wat weg mag,
En dit samen met Hem doen, dag aan dag.
Mijn verwachtingen steeds weer bij Hem brengen.
Zodat de verwachtingen mijn liefde niet meer mengen.

Ik wil niet steeds weer zelf zwoegen.
Maar Uw Geest mij laten door ploegen.
Laat mij worden als een kind.
Dat door U wordt bemind.
In de rust aan Uw voeten.
Zonder ook maar iets te moeten.
Hier ben ik Heer, kwetsbaar als een kind.
Die op dit moment door U wil worden bemind.

Uw woorden steeds opnieuw horen,
Zal nalaten eeuwig levende sporen.
Sporen van liefde om anderen te beminnen.
Nu weet ik waar ik mag beginnen.
Aan Uw voeten uw woorden horen,
Dat is waarom U zich liet doorboren.
Dank U Jezus voor uw tijd,
Die U geduldig aan mij wijdt.

Amen