Ik was een tijd geleden begonnen aan een schilderij. Een schelp met een parel in. Het was nog niet af. Het kwam er maar niet van. En in mijn fantasie had ik het schilderij al afgemaakt. In mijn verbeelding zag ik hoe het er uit zou zien. Ik heb het uiteindelijk afgewerkt. Ik geloof dat God ons ook zo ziet. Als een kunstwerk in progressie. Hij ziet onze eindbestemming. Hij ziet ons al als een meesterwerk ook als we het zelf nog niet zien. Dit beeld van een parel heeft iemand mij gegeven. Een parel waarin de kleuren van een regenboog schitteren. Je ziet de lichtstralen die op de parel vallen en twee visjes die vol bewondering aan het kijken zijn. De regenboog die staat voor verbondenheid met God. Zoals God die een verbond sloot met Noach en zijn nakomelingen om te tonen dat er geen zondvloed meer zou komen.
En verder staat er in de bijbel ook. 'Als de regenboog aan de hemel staat, zal Ik hem zien en denken aan het eeuwigdurende verbond tussen Mij en alle levende wezens op aarde.’ Genesis 9:16-17 HTB
We mogen Gods eeuwig durende verbond aannemen. In de wereld staan de regenboogkleuren voor de holebi gemeenschap. De vrije liefde. Liefde waar een verkeerd beeld aan is gegeven. Liefde die geen weerspiegeling is van hoe God het bedoelde. De wereld die zegt: Het maakt niet uit of een man met een man samen is of een vrouw met een vrouw, enz. Identiteit die in seksualiteit ligt. Een beweging waar ik vroeger ook bij hoorde. Waar ik toe gaf aan mijn gevoelens naar mannen. Maar waar ik zo een leegte ervoer in mijn hart. Ik zocht een vaderfiguur. Ik zocht de omarming en liefde van een vader. Liefde die ik als kind niet kon ontvangen. Maar God is met mij aan het wandelen. Stap voor stap mag ik leren Zijn genezing te ontvangen. Zijn waarheid. Zijn ontferming. Ik mag mij vasthouden aan Zijn verbond met mij door Jezus. Ik mag mijn ware identiteit ontdekken in Hem, als man. Ik ben aan het leren om van mezelf te houden. Om mild te zijn voor mezelf. Mezelf te vergeven. Het is zo fijn om dit stap voor stap toe te laten en God in mij te laten werken. Om de persoon te worden die ik al ben. De persoon die God al ziet. Want Hij ziet het eindresultaat. Hij ziet een prachtig kunstwerk. En door dit proces wordt karakter gevormd. Leer ik vertrouwen. Niet op mijn gevoelens en verlangens, maar op God die mijn gevoelens stuurt. Ik begin steeds meer het proces waar ik in zit te omarmen. Het genezingsproces waar God mij stap voor stap in leidt. Dit doet mij denken aan mijn dooplied dat voor mij geschreven werd:
(Refrein)
Heel diep in jouw hart, leg Ik mijn waarheid.
Diep in jouw hart, maak Ik je vrij.
Diep in jouw hart, leg Ik mijn liefde voor altijd!
Heel diep in jouw hart, zal Ik jou genezen.
Diep in jouw hart, baan Ik de weg.
Diep in jouw hart, leg Ik mijn blijdschap voor altijd!
Tot slot deel ik graag nog een bijbel gedeelte om je te bemoedigen en God de Vader toe te laten je hart te veranderen. Je hoeft het niet vanuit jezelf te doen. Hij weet wat je nodig hebt en Hij wil het voor jou doen.
'Met hart en ziel wil ik de Here prijzen en zijn heilige naam loven. Mijn ziel, prijs de Here en vergeet vooral nooit wat Hij allemaal voor goeds heeft gedaan. Hij vergeeft mij al mijn zonden en geneest mij van elke ziekte. Hij geeft mij het leven terug. Hij schenkt mij zijn goedheid, trouw en liefdevolle medelijden. Hij overstelpt mij met zegeningen en ik voel mij weer jong als vroeger. De Here helpt allen die verdrukt worden, Hij laat het recht voor hen zegevieren. De Here is vol medelijden, vergeving en genade. Hij heeft geduld en zijn goedheid en trouw zijn overvloedig. Hij blijft niet altijd boos op ons, eens komt daar een einde aan. Hij behandelt ons niet naar wat wij door onze zonden verdienen. Hij stelt het goede tegenover onze tekortkomingen.'
Psalmen 103:1-6, 8-10 HTB
Reactie plaatsen
Reacties